Genç Sylvia Plath’in ilk trajik şiiri

“Karanlık duygular dünya dışı şeylerin maskesini yüzlerine takabilirler” diyordu Sylvia Plath kendi canını almadan kısa bir süre önce BBC’ye verdiği bir röportajda. Ancak o karanlık duyguların tohumu, Sylvia Plath henüz genç bir kız iken yeşermeye başlamıştı. Sylvia Plath’in yaşama hevesi üzerine yazdığı mektupları bize sunan Mektuplar: Yazışmalar 1950-1963 kitabının girişinde, annesi Aurelia Plath, ergen Sylvia’nın
1960 yılında Sylvia Plath, BBC’nin çok beğenilen “Şairin Sesi” adlı radyo yayını için ses kayıtları yapmaya başladı. Kasım 1960 ve Ocak 1963 yılları arasında hazırladığı (en az) 17 adet ses kaydı günümüze kadar gelmeyi başardı. BBC kayıtlarının olağanüstü koleksiyonu “Konuşan Kelimeler- Sylvia Plath”, Plath’in kendi sesinden şiiri de dâhil olmak üzere onun ve eşi şair
“Yazmak istiyorsanız, sizden başka kimse tarafından okunmayacak ve yayınlanmayacak dürüst bir günce tutmalısınız.” diye nasihatte bulunuyordu Madeleine L’Engle Yazar Adaylarına Tavsiyeler’de. W.H. Auden ise güncesini “tembelliği ve gözlem yeteneği yoksunluğunu disipline etme aracı” olarak tanımlamıştı. İnanıyorum ki, günce tutmak bize kendimizle bir arada olmayı, kendi deneyimlerimize şahit olmayı ve içsel dünyamızı tam anlamıyla kucaklayabilmeyi öğretir.

Şairin kederi ve mucizesi

Anne, yaşamak istemiyorum… Şimdi beni iyi dinle, hayat oldukça güzel ama bir türlü onu yaşamayı beceremiyorum.  Bunu açıklayamıyorum  bile. Bunun kulağa ne kadar aptalca geldiğini tahmin edebiliyorum… nasıl hissettiğime dair en ufak bir fikrin olsaydı… Hayatta olmak… Evet, hayatta olmak ama bir türlü yaşayamamak. Ah,  bütün sorun bu. Canlı kanlı bir taş gibiyim, gerçekliğin dışına