tabutmag

  • Forum
  • Edebiyat
  • Görsel Sanatlar
  • Sinema
  • Müzik
  • Tiyatro
  • Diğer Şeyler
  • Arka Oda
    • Siparişler
    • İndirmeler
    • Adres
    • Hesap Detayları
  • No products in cart.

Kurtar Halkımı Musa: William Faulkner

24 Ağustos 2020, Pazartesi / Published in Blog, Diğer şeyler, Edebiyat

Kurtar Halkımı Musa: William Faulkner

Burada, yeryüzünde olup biten her şeyi bir düşün. Düşün ki yaşamak, hayattan tat almak için kaynayan güçlü kanı sonunda toprak emiyor. Elbette aynı zamanda keder ve acı da var, ama gene de, her şeye karşın, hayat yaşayana bir şeyler, pek çok şey veriyor, çünkü sonuçta acı çekmek olduğuna inandığın bir şeye katlanmak zorunda değilsin, her zaman bunu durdurmayı, buna bir son vermeyi seçebilirsin. Ve acı çekmek, kederlenmek bile hiçlikten iyidir, yaşayamamaktan kötü yalnız bir tek şey vardır, o da utanç. Ama sonsuza dek yaşayamazsın ve hayat her zaman sen tüm olanakları yaşayıp tüketmeden önce biter. Ve bütün bunlar bir yerlerde var olmayı sürdürmeli, bütün bunlar yalnızca bir yana atılmak için icat edilmiş, yaratılmış olamaz. Ve toprak derin değildir; kayaya gelene dek çok fazla toprak yoktur. Ve toprak nesneleri alıp kendinde saklamak istemez; onları yeniden kullanmak ister. Tohuma, meşe palamutlarına baksana, gömmeye kalktığın kokmuş ete bile ne olduğuna bak: O da yok olmayı reddeder, yeniden ışığa, havaya erişinceye dek kaynaşır, savaşır, durmadan güneşi arar. Ve onlar –

William Faulkner

Yaşlı bir ayı, yırtıcı ve insafsız, yalnızca hayatta kalmak amacıyla değil, aynı zamanda başıboşluğun ve özgürlüğün verdiği yırtıcı gururla yırtıcı ve insafsız, özgür ve başıboş olmaktan gururlu ve onları korumaya kararlı, özgürlük ve başıboşluğunun tehdit edildiğini görmek onu korkutmuyor, ürkütmüyor bile; neredeyse sevinçle karşılıyor bunu, onları savunarak güçlü yaşlı kemiklerinin, kaslarının esnekliğini, hızını korumak için özgürlüğünü ve başıboşluğunu bile bile tehlikeye atıyor; ve böylece onların iyice tadını çıkarıyor.

…o sırada geyik oradaydı. Ortaya çıkıp görünmedi; yalnızca oradaydı, hayalet gibi değildi ama sanki ışığın tümünü kendi içinde toplamıştı, ışığın kaynağı oymuş gibi, sanki yalnızca ışığın içinde hareket etmiyor, aynı zamanda ışığı yayıyordu ve koşmaya başlamıştı bile, geyikleri hep gördüğünüz gibi, siz onu görmeden önce o sizi görmüş, saniyenin binde biri içinde ilk atlayışını yapmıştı…

Yolunu kaybeden önce durup bir nirengi noktası belirler, sonra bunun çevresinde gitgide büyüyen çemberler çizerek yürür. Çemberlerden biri mutlaka yolu bir noktada kesecektir.

Nicelik: William Faulkner

Okumaya devam et...

Virginia Woolf: Şimdiyi Yakalamak
89 Bulut: Bulutlar ve hissettirdiği her şeye dair
Sylvia Plath – Günlükler (Temmuz 1950)
Abone Olun
Giriş
Bildir
guest
guest
0 Yorum
Satır içi geri bildirimler
Tüm yorumları görüntüle
  • Nezaket tarafından öldürülmek: Virginia Woolf, mektup sanatı, fotoğrafın doğuşu, ölümü ve her teknolojinin kaderi üzerine…8 Aralık 2023
  • Walt Whitman — Mutluluğa Dair7 Aralık 2023
  • Bir yazar ve bir okurun aşkı: Jack Kerouac ve Lois Sorrells Beckwith28 Kasım 2023
  • Ressamların Sanat Eleştirmenlerine Söylediği 12 Tuhaf Şey28 Kasım 2023
  • Londra Metrosundan 40 yılı kapsayan portreler28 Kasım 2023

Kurumsal

Hakkımızda

Künye

Ekibimiz

Yardım

Havale - EFT Bildirimi

Reklam / İş birliği

İletişim

Kategoriler

Edebiyat

Görsel Sanatlar

Sinema

Müzik

Tiyatro

Diğer Şeyler

Yayınlar

Video —yakında!

Ses —yakında!

Podcast —yakında!

Dükkan

Dergi —Gazete

İmzalı Kitaplar

Posterler

Diğer Ürünler

Metin ve görsellerin tamamı, (illustrasyon ve tasarımlar) kaynak gösterilse dahi başka alanlarda kullanılamaz, kopyalanamaz. Yalnızca söz konusu çevirinin ya da taramaların bir kısmını kopyalayabilir ve çevirinin ya da taramanın olduğu sayfaya geri bildirimde bulunabilirsiniz. Tüm soru ve düşünceleriniz için iletişim sayfalarımızdan bizlere ulaşabilirsiniz.

Made with ♥ by TBTCREATIVE © 2024 tabutmag.com

ÜST wpDiscuz