Ankara. Benim. Ben ona dairim. Her dönüşümde teslim olduğum. ‘Tam açık’ cezaevim. Cezam. Cebeci – Karşıyaka hattında hep ama hep ölülerimi toprağına koyduğum. Hazal’ın doğup büyüdüğü, kişisel anlamını aradığı şehir… Edebiyatımın kıyı şeridi. Sedat Ergin’le Işık Kansu’yu bulduğum. Ufuk Güldemir’le büyüdüğüm. Sokakları hem dans hem kayak pisti. Kumrularını yazamadığım. Bulvarlarını hiç. Haydar Ergülen’in, Hüseyin Ferhad’ın,