Orada büzüşmüş kalmışken, küçük tapınma yerimde, karanlıkta, kimsenin beni göremediği o yerde, yalvarmaya başladım, ona, görünmesi için, bana görünmesi için. Ne zamandır âdetim, alışkanlığım olmuştu bu benim. Ses çıkarmadan, zihinsel bir yakarış, ona, görünmesi için, bana görünmesi için. Gecenin köründe, yorgunluktan bitip tükeninceye kadar. Ya da, tabii, taa ki – “Bir karenin dört köşesi, dört
The Guardian, Camus’nun 1947 yılında yayınlanmış olan Veba adlı romanı için şöyle yazıyor: Toplumumuz absürt ve Albert Camus’nun romanı –diğer birçok şeyin arasında ve ahlaki yönden değerlendirmesine karşın– modern varoluşun absürtlüğü ile ilişkimizi inceliyor. Fakir dünyaya, milyonların mezar gemilerle veya tehlikeli çöller üzerinden; boş vaatler arayışıyla, kendi hayal oyunlarını dünyaya yayan – ve hatta Camus’nun
Yalnızca birkaç şey zihin gücünüzü ve ruh zenginliğinizi ortaya çıkarır: bir kimseye -özellikle bir arkadaşınıza- geribildirim verirken, kalbiniz ve aklınız arasındaki paralellik ve geriye çalışmanın devamını getirmek için gerekli olan hevesten bir parça bırakmış olmanız. Samuel Beckett‘in çetin aşk şaheseri ve şair Thom Gunn‘ın Oliver Sacks‘in Bir Yazar Olarak Evrimindeki rolü yapıcı eleştiri sanatının ne