“Herkes kendi canlılığının ne kadarına katlanabileceğiyle ve kendilerini ne kadar canlılıkla uyuşturabilecekleriyle ilgileniyor.” Susan Sontag bir zamanlar “Bir yazar, dünyaya dikkatini veren kişidir – bir yazar profesyonel bir gözlemcidir” demişti. Yazarın gözleminin amacı yalnızca dış dünya değildir fakat aynı zamanda – hatta belki de daha ağırlıklı olarak – iç dünyadır. Bu bakımdan, yazar, bir diğer
Marjinal var oluşumuzda; sürekli dinleme eğilimi gösterdiğimiz o büyük gariplikten, içimizdeki sesten başka ne vardır? Eğer şanslıysanız hayatınızda birkaç kez, yazılarında eve dönme hissi gibi bir his, manevi bir kucaklaşma hissettiğiniz bir yazara denk gelmişsinizdir. Bana göre, bu türden bir hissi yaratabilecek olan az miktarda yazar vardır – Virginia Woolf, Ursula K. Le Guin, Italo