tabutmag 3. sayı

Açıklama

Geniş bir yığın düşünün. Bu, etten örülmüş inatçı bir çakıl, kımıldayan bir sevinç ya da tuhaf kederleriniz olabilir. Edindiğiniz ve mülkten daha üstün sevgilinizin içinden size duyduğu yakınlığı ve bağlılığı da, düşündüğünüz o anlayışlı, biricik yığına alın ve bırakın.

Ben sizler için sağa sola çarpan, çarptıkça çıkardığı seslerden dolayı karıştığı kalabalıktan ayrılan herhangi biriyim. Bu kimlikle, kalabalıkta kendini gizleyen, seslerin altında demokrasinin görkemli ayaklarına kapanan ve başka bir insanla arasındaki uçurumu, suların taştığı, taşların yerinden oynadığı, başkasını duymayana dek yükselen uğultuyla görmezden gelmeye kararlı sevgili olağanüstülere sesleniyorum: Kendinizden ve sevdiklerinizden soyduğunuz duyguları, organları ve kabiliyetleri, yığın size geri vermedikçe, yarı yarıya ölmüşsünüz demektir.

Öyleyse şunu söylemek için sabırsızlanıyorum: Binlerce yıldır organlarının açtığı yoldan kendisine yön verenler, süslenmiş cemiyet salonları gibiler. Takım elbiselerimizin altından uzayanlarımızla ya da yorulmadan girip çıktığımız altın dolu sandıklarımızla hepimiz tuhaf aygıtlara benziyoruz. Bizi bu yükten arındıran şeyi, olur da birgün söz hakkı tanınırsa ölüler söyleyecek.

Üzerimize kontrolsüz bir biçimde yapışan cinsiyetin maiyeti aşktır ve aşkın cinsiyeti olmadığını da en iyi Tanrı bilir.

Kaan Özer